ENGINEERINGNET.BE -- Volgens de politieke partij groen kan er van een heropstart van Doel 3 en Tihange 2 geen sprake zijn, zolang er geen 100% zekerheid is dat de in de reactorvaten aangetroffen 'anomalieën' geen risico vormen.
De Europese groenen lieten in dat verband een studie uitvoeren door nucleair consultant Dr Ilse Tweer. Wij serveren u de 'Executive Summary', zoals vertaald door Groen. Onderaan kunt u het volledige rapport in het Engels inkijken.
De finale conclusie:
"De herstart van de twee centrales moet worden beschouwd als gevaarlijk. Een mogelijk falen van de reactorvaten door plotselinge scheurgroei bij plaatselijke thermische spanningen kan niet worden uitgesloten en zou catastrofale gevolgen hebben, vooral in de buurt van dichtbevolkte gebieden met hoog economische activiteiten (Antwerpen, Luik).
De verplaatsing van het corium (gesmolten reactorkern) naar het lager gedeelte in het reactorvat zou stoomexplosies veroorzaken en zou vroeg of laat resulteren in schade aan het insluitingsysteem met het gevolg van ernstige radioactieve uitstoot in het milieu."
De volledige tekst:
"In augustus 2012 heeft het Belgische Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle (FANC) het publiek op de hoogte gebracht over de vondst van duizenden scheurtjes in het reactorvat van de kerncentrale Doel 3. Vergelijkbare gebreken in het reactorvat van de kerncentrale Tihange 2 werden onthuld in september 2012.
In december 2012 kondigde Electrabel - de eigenaar en uitbater van de kerncentrales - de geplande herstart van de twee reactoren aan in januari 2013. Er werd geen gedetailleerde informatie over de achtergrond van dit besluit verstrekt.
In december 2012 vroeg Rebecca Harms, co-voorzitter van de Groenen in het Europees Parlement aan de auteur (Ilse Tweer) om de beschikbare feiten over de kwestie te evalueren.
Beide drukwaterreactor kerncentrales worden geëxploiteerd door Electrabel, onderdeel van de groep GDF-Suez, sinds het begin van jaren 1980.
De informatie met betrekking tot detectie van de onverwachte gebreken in het reactorvat van de kerncentrales Doel 3 en Tihange 2 heeft aan het licht gebracht dat de documentatie van de vervaardiging van het reactorvat niet volledig is.
Er werd ook aangetoond dat de constructeur van het reactorvat, het Nederlandse Rotterdamsche Droogdok Maatschappij (RDM) dat ondertussen failliet ging, duidelijk geen dehydrogenering behandeling heeft uitgevoerd. De regelgevende instanties waren hiervan niet op de hoogte.(Redactie: in het Engelstalige rapport wordt dit als volgt gesteld: "The Safety Authorities obviously were never asking for documentation, fabrication methodology (incl. hydrogen control) and ultrasonic testing results.")
De ultrasonische testen (UT) van het basismetaal buiten het lasgebied zijn voor de eerste keer in 2012 uitgevoerd in Doel 3, dat wil zeggen 30 jaar na de in gebruik name.
De verklaring van Electrabel dat de gebreken afkomstig zijn tijdens de fabricage kan niet worden gevolgd. Er werden immers geen gebreken gevonden tijdens de laatste test na de fabricage. Hoewel de gebreken oplopen tot een breedte van 24 mm en 10 mm diep en bestaan in opmerkelijke dichtheid (ongeveer 8000 in het geval van Doel 3 en 2000 in Tihange 2).
De ware aard van de gebreken is nog niet bekend en kan nauwelijks met een hoge betrouwbaarheid worden bepaald, omdat de testen op stalen niet kan worden uitgevoerd zonder de vernietiging van het reactorvat.
De veronderstelde waterstof-flakes hebben een aanzienlijk incubatietijd en het fenomeen wordt voortgezet tijdens de werking van de centrale. Waterstof-flakes worden beschouwd als zeer gevaarlijk gebreken die onverwachte storingen kunnen veroorzaken.
De invloed van straling effecten en oligocyclische (redactie: 'low cycle') stress op mogelijke defecten veroorzaakt tijdens de fabricage, waardoor groei van defecten mogelijk is, is duidelijk niet overwogen door Electrabel.
De argumentatie van Electrabel dat elk defect afzonderlijk gerechtvaardigd is en niet gevaarlijk is voor structurele integriteit van het reactorvat is onvoldoende omdat interacties en groei van duizenden defecten met groottes tot 24 mm tijdens het gebruik (temperatuur, druk, straling) niet kan worden uitgesloten.
De afwezigheid van soortgelijke gebreken moet worden bewezen in alle reactorvaten die nog geen volledige inspectie hebben ondergaan of waar hun documentatie twijfels laat over de juiste waterstofcontrole in het fabricageproces.
Hoewel deze zich in de eerste plaats richt op reactorvaten van dezelfde fabrikant/staalleverancier als in Doel 3/Tihange 2 kunnen soortgelijke gebreken niet worden uitgesloten in vaten van andere fabrikanten/leveranciers. "
DOWNLOAD HET VOLLEDIGE TECHNISCHE RAPPORT (in het Engels)
Flawed Reactor Pressure Vessels in Belgian Nuclear Plants Doel-3 and Tihange-2
by Ilse Tweer, Materials Scientist, Consultant, January 2013
Commissioned by the Greens/EFA Group in the European Parliament
