Microplastics hebben dramatisch effect op gekweekte longcellen

Barbro Melgert, adjunct hoogleraar Immunologie aan het UMCG/RUG, is gespecialiseerd in longziekten en onderzoekt microplastics in het binnenmilieu van huizen. Met opvallend resultaat.

Trefwoorden: #Barbro Melgert, #binnenmilieu, #cel, #dna, #huizen, #Immunologie, #immuunsysteem, #kunststof, #kweekschaal, #lipofiel, #longcel, #longziekten, #microplastics, #nylon, #plastic, #polyester, #RUG, #UMCG, #vezels

Lees verder

research

( Foto: dobledphoto - 123RF )

ENGINEERINGNET.BE - De wereld is inmiddels al vergeven van microplastics, en dat betekent weinig goeds. Melgert wil nu ook weten wat zij aanrichten in onze longen.

Haar nieuwste zorg is de aanwezigheid van minuscule plastic vezeltjes die door huizen dwarrelen, afkomstig van synthetische kleding en vloerbedekking.

Naar de gezondheidseffecten van die microplastics is internationaal nog weinig onderzoek gedaan. De Nederlandse wetenschapsfinancierder ZonMW gaf daarom 1,6 miljoen euro uit aan vijftien onderzoeksprojecten.

Afgelopen oktober werd een eerste balans opgemaakt, waarbij het resultaat van de onderzoeksgroep van Melgert tot de opmerkelijkste behoorde.

In kweekbakjes liet zij minilongetjes groeien, waarna nylon- en polyestervezels werden toegevoegd. De nylonvezels hadden ‘een dramatisch effect’ op de groei van longcellen.

Wel vermoedt Melgert dat de toegevoegde hoeveelheid nylon veel groter is dan mensen gemiddeld in hun luchtwegen krijgen. Zeker is ze niet, want er bestaat nog geen onderzoek naar de hoeveelheid microplastic in onze longen.

Melgert kijkt nu met TNO wat uit die plastic vezels lekt. Want het is duidelijk dat uit gebruikt nylon ‘iets’ komt dat het sterk effect op de longcellen in haar kweekschaaltjes heeft. De fabrikant van wie het nylon en polyester komt, bezweert echter dat er niks aan de plastics is toegevoegd.

Een opvallende eigenschap van plastics is dat ze lipofiel zijn: vetlievend. Dat betekent dat er van alles aan kan vastkleven: dieseldeeltjes, sigarettenrook, maar ook micro-organismen als virussen, bacteriën en schimmels.

"Het kan best zijn dat die fabrikant gelijk heeft en dat er stoffen uit het milieu aan die microplastics zijn vastgeplakt," zegt Melgert. "Dat is ook een deel van ons onderzoek: wat gebeurt er als er stoffen uit de omgevingslucht aan de microplastics gaan kleven?"

In haar lab beschikt Melgert daarom over een rookmachine, een dieselgenerator, een wasmachine en droger, waarin haar team synthetische kleding stopt om daarna stofresten met microplastics te gebruiken voor verdere studie.

Maar de ene kunststof is de andere niet en elk kan een ander gevolg hebben voor onze gezondheid. Daarbij is het menselijke immuunsysteem een zeer verfijnde machinerie.

Dus is het een nauwgezette zoektocht om te achterhalen welke cellen van de gekweekte minilongetjes nu precies door de microplastics worden getroffen, welke eiwitten ‘tot expressie komen’, hoe ‘hun dna wordt afgelezen’ en welke receptor aan de buitenkant van een cel ‘wordt down gereguleerd’, zoals Melgert beschrijft.