ENGINEERINGNET.BE - Deliveroo, Uber Eats of Smartmat: mensen laten vandaag massaal eten aan huis leveren. Glenn Verhaege, oud-student productontwikkeling (Universiteit Antwerpen): “Ik wou iets doen aan het afvalprobleem, de deliverysector leek mij een goede start. De wetgeving op wegwerpmateriaal zal alleen maar strenger worden, de overstap naar herbruikbare verpakkingen is er onvermijdelijk.”
Zijn idee: NOMM, een systeem met mooie kommen, een isolerende sleeve en een dienst die alles achteraf weer ophaalt en afwast. Een soort moderne versie van de melkboer. Of dit de sector definitief gaat veranderen? Hij gelooft alvast van wel.
Overschakelen op een herbruikbare verpakking is niet evident, toch niet als je het gemak van een wegwerpverpakking gewoon bent.
Glenn Verhaege, productontwikkelaar: “Dat klopt. Daarom heb ik lang nagedacht hoe ik mijn systeem voor iedereen zo aantrekkelijk mogelijk kan maken. Als consument is het voordeel duidelijk: de smaak en de kwaliteit van de maaltijd blijven veel langer behouden dan bij zo'n wegwerpbakje. En een mooie kom is gewoon aangenamer om uit te eten. Ook met de grootste ergernis van de fietskoeriers heb ik rekening gehouden: onderweg mag er niets lekken of omvallen.”
Hoe reageren de restaurants?
“Ik ging praten met de restauranthouders en bij hen is er een actieve vraag naar een alternatief. Vaak strookt een wegwerpverpakking niet met hun imago en zijn ze op zoek naar een duurzame en mooie oplossing. Voor mijn thesis heb ik een schatting gemaakt: als je rekent dat een bestelling uit verschillende doosjes en potjes bestaat, zal een restaurant gemiddeld meer dan dertigduizend verpakkingen per jaar besparen.”
Een herbruikbare verpakking heeft natuurlijk ook nadelen. Wie gaat afwassen?
“Goede vraag. Noch de bezorgdiensten, noch de restaurants stelden zich kandidaat. Dan rest alleen nog de consument zelf, maar of de voedselveiligheid daar wel bij vaart... Daarom is het de bedoeling dat NOMM de verpakkingen niet alleen zal produceren en aanleveren, maar ook afwassen.”
Wie haalt alles op?
“Ophalen kan op verschillende manieren. De consument brengt de lege borden en kommen zelf terug. Of de koeriers halen ze op terwijl ze wachten op een nieuwe bestelling. Uiteraard in ruil voor een klein bedrag. Mijn uiteindelijke doel? Een systeem gebaseerd op het principe van de melkboer. Klanten nemen een abonnement op een leveringsdienst, bijvoorbeeld voor drie maaltijden per week. De lege kommen geven ze mee aan de koerier op het moment dat ze een nieuwe bestelling ontvangen.”
En hoe zit het met de economische haalbaarheid?
“Met de hulp van twee handelsingenieurs heb ik alles nagerekend. Dit systeem kan vandaag al perfect rendabel zijn, vandaar dat ik er ook echt in geloof. Ik geef toe, er is nog een mindshift nodig bij de consument. Maar voor de bezorgdiensten is het een kwestie van overleven: de wetgeving op wegwerpmateriaal zal in de toekomst alleen maar strenger worden. Vanaf het moment dat ze beseffen dat er geld mee te verdienen valt, zal de overstap volgens mij niet lang duren...”
(Elke De Winter)
