ENGINEERINGNET.BE - De soepele lichtvezel is gevat in een stoffen omslag waarmee hij op een jas, armband, gordel of rugzak wordt genaaid.
Een controle-unit met batterij voedt de lichtdiode aan het ene uiteinde van de vezel. Aan het andere uiteinde zit een spiegeltje. De hele lengte van de vezel licht gelijkmatig op. De vezel kan tot anderhalve meter lang.
De lithiumion batterij (van 800 mAh tot 3500 mAh) trekt het uren na elkaar en is via microUSB oplaadbaar. De controle-unit heeft een modus voor stabiel licht, flitsen, sneller of trager. De lichtkabel komt in de basiskleuren. Ook fosforescerende kleuren zijn mogelijk.
“Zelfs niet-spectrale kleuren zijn mogelijk”, vertelde Ing.PhD Vit Lédl, CTO. Communiceren via onzichtbaar licht lijkt dan ook niet zo vergezocht.
De lichtkabel kan, als de controle-unit losgekoppeld wordt, met het kledingstuk de was in. Tot 40°C. Voor het commercialiseren van een ‘lichtharnas’ dat over de werkkledij getrokken wordt -of voor sporters- werd het bedrijf EquiRay opgezet.
Toepassingen zijn legio: de lichtkabel kan in het halfduister profielen oplichten, in ziekenhuizen de rand van een bed,… SCILIF demonstreerde ook een schooltas voor kinderen. De ingenaaide lichtkabel licht automatisch op zodra de tas opgenomen wordt en dooft 30 seconden nadat de tas op de grond gezet wordt.
“Kinderen vergeten immers die dingen aan of uit te zetten. We werken ook aan draadloos laden.”
