Ave ductor, erraturi te salutant

‘Ave caesar, morituri te salutant’, is een bekende Latijnse uitspraak. De meeste mensen denken dat dit de gebruikelijke begroeting van de gladiatoren aan de keizer was, voor hun strijd.

Trefwoorden: #BEMAS, #maintenance, #onderhoud, #seveso, #Wim Vancauwenberghe

Lees verder

Columns

ENGINEERINGNET.BE - In werkelijkheid zou deze uitspraak slechts één keer zijn gedaan, door een groep gladiatoren die in 52 AD moesten optreden voor keizer Claudius.

Desalniettemin, is de kans groot dat ‘Morituri te salutant’, één van de weinige woordjes Latijn zijn die tot uw parate kennis behoren. En inmiddels vraagt u zich ongetwijfeld af wat deze lang vervlogen Latijnse uitspraak in het voorwoord van uw geliefd onderhoudsvakblad staat te doen?

In het laatste nummer van 2016, had ik het in mijn voorwoord ‘Errare Humanum est’ over het feit dat, ondanks alle aandacht voor veiligheid, bij onderhoudswerkzaamheden een kleine vergissing fatale gevolgen kan hebben. Vergissen is immers menselijk.

Een lezer reageert...
Een lezer die verder anoniem wenst te blijven, reageerde hierop als volgt: «Vei- ligheid in Seveso bedrijven is een zware opdracht en wordt administratief zeer zwaar voor onderaannemers.

Soms zelfs naar het absurde toe, waarbij het teveel aan eisen zelfs gevaarlijke situaties doet ontstaan. Het kan waarschijnlijk administratief niet veel beter. Documenten dienen soms duidelijk enkel als paraplu t.o.v. externe firma’s».

«De echte oorzaak van ongevallen: de financieel verantwoordelijken zetten teveel druk op onderhoudswerken om de tijd (en kosten) te beperken. Die druk komt vanuit de directie over iedereen tot de arbeider-uitvoerder die niet anders kan dan (snel) uitvoeren. Zeker als hij voor een externe firma werkt.

Deze druk is niet meetbaar en krijgt geen retour omdat leveranciers ook concurrentie hebben en deze druk niet durven uiten uit schrik de klant te verliezen.De enige retour zijn ongevallen, en omdat niemand dit durft schrijven, worden de echte verantwoordelijken niet gevat en de verantwoordelijkheden nooit genomen. Met mijn 20 jaar ervaring in Seveso-bedrijven, is dit volgens mij het gevaar dat techniekers nooit zullen temmen».

Onmacht
Hoewel de hier beschreven situatie on- getwijfeld niet in elk bedrijf het geval is, wou ik toch dit standpunt aan het debat rond veilig onderhoud toevoegen. Veel bedrijven hebben als adagio «Veiligheid eerst» of «We doen het veilig of we doen het niet».

Ze verwachten hetzelfde van hun toeleveranciers en onderhoudscontractoren. Langs de andere kant moeten we steeds efficiënter en productiever zijn om te kunnen overleven in een globale economie. Dit vertaalt zich al snel in het drukken van kosten, ook voor onderhoudswerken.

Een prestatiedruk die door de onderhoudstechnici op de werkvloer vaak wordt ervaren als een opdracht om «geen tijd te verliezen». Het hoeft dan ook niet te verbazen dat bij sommige handelingen (ietsjes) meer risico wordt genomen. Als dit alles wordt geflankeerd met puur administratieve of onmogelijk toe te passen veiligheidsinstructies, dan kan ik me best inleven in het gevoel van machteloosheid dat uit de lezersreactie spreekt.

U ook?
Wie zich enigszins verdiept in de moderne inzichten rond veiligheid en veiligheidscultuur, weet dat net dit gevoel van machteloosheid bijzonder nefast is, en leidt tot vergissingen en foute handelingen met mogelijks veiligheidsincidenten tot gevolg.

Het is dan ook de plicht van iedereen die verantwoordelijkheid draagt rond onder- houdswerken om hieraan iets te doen. Of vindt u het wel OK om technici wetens en willens de werkarena in te sturen, terwijl ze stilzwijgend roepen: «Ave ductor, erraturi
te salutant»? (Gegroet, manager, zij die iets verkeerd zullen doen, groeten u).


Door Maintenance Evangelist Wim Vancauwenberghe, Directeur van BEMAS