ENGINEERINGNET - Ik geef al zo’n dertig jaar cursussen. Mijn cursisten werden steeds jonger, omdat ik natuurlijk ouder werd.
Maar mijn cursisten vormen nog steeds een plezierige mix van oudere en jonge mensen. Ik leer zelf ook nog steeds van cursisten, juist vanwege die mix. In al die jaren was er de vraag naar meer groepswerk, samen met elkaar bezig zijn, oefeningen maken. Die vraag nam ook toe.
Ik vind dat als mensen de moeite nemen om naar mijn cursus te komen, ik de verplichting heb mijn kennis en ervaring over te dragen. En dat cursisten wat van mij leren, en liefst ook van elkaar. Dat laatste werd de afgelopen jaren een toenemend punt van zorg voor mij. Want in een cursus van 2 tot 5 dagen moet veel materiaal behandeld worden.
Er is dan niet zoveel tijd om allerlei nuttige oefeningen te doen, cases te maken, of groepsgesprekken te houden. Ik wilde het anders, want om 5 dagen een aantal cursisten toe te spreken is zwaar voor hen en voor mij. Veel van mijn cursisten hebben een operationele job, en zijn niet gewend om 7 uur te zitten, laat staan te luisteren.
Om eerlijk te zijn: het is afgrijselijk, en ik kan het zelf ook niet goed opbrengen om zo lang naar iemand te moeten luisteren. Voor je het weet zijn de koffiepauzes de hoogtepunten van de cursus.
Ik heb geëxperimenteerd met andere vormen van les geven. Toch maar extra veel oefeningen en groepswerk in de klas. Maar er waren deelnemers die vonden dat ze daardoor weer te weinig hadden geleerd. Ik heb gewerkt met webinars, maar groepswerk gaat dan niet zo goed, en groepsdiscussies zijn ook lastig.
Het was me te afstandelijk, letterlijk en figuurlijk. Ik vond dus dat ik een probleem had. Ik sprak daar begin dit jaar over met een opleidingsinstituut in Eindhoven. Zij zochten een nieuwe docent voor hun cursus ‘Onderhoudsmanagement van technische systemen’.
Deze vijf-daagse cursus wordt gehouden over een periode van 5 weken, 1 dag per week dus. Ik was geïnteresseerd, maar stelde voor om een nieuwe manier van lesgeven te gaan gebruiken. Het resultaat: ik mocht voor hen als proefkonijn dienen.
De cursus is hun eerste pilot voor ‘blended learning’. Ik heb al het materiaal opnieuw geschreven, veel nieuwe oefeningen en cases gemaakt. Een honderdtal meerkeuzevragen bedacht voor de testen. Veel werk, maar leuk en spannend. En het resultaat mag er zijn, ik ben er best fier op.
Voorafgaand aan elke cursusdag moeten cursisten inloggen in een leeromgeving. Daar staan dan opdrachten voor hen klaar. Bijvoorbeeld een tekst die ze kunnen downloaden en doornemen. Of een test die ze moeten maken. Soms is het een vraag, om iets voor te bereiden en mee te nemen ('welke prestatie-indicatoren worden in jouw bedrijf gebruikt voor onderhoud?').
In de klassikale bijeenkomst mogen de deelnemers daarna in groepjes aan elkaar uitleggen hoe het in hun bedrijf werkt. Daarna geef ik een samenvatting en bespreek een best practice.
Er is nu echt extra tijd om tijdens de klassikale cursusdag oefeningen te doen, cases uit te werken, en met elkaar te spreken over thema’s die vooraf door de cursisten zijn voorbereid. Na een cursusdag krijgen de deelnemers nog herhalingsstof aangeboden, of materiaal voor verdere verdieping of foto’s van groepsresultaten.
Met blended learning bereik ik wat ik al jaren wil: actieve betrokkenheid van de deelnemers, tussentijdse toetsingen van het kennisniveau, meer interactie tussen de deelnemers, minder theorie en meer praktijk tijdens de klassikale sessies, en een betere maar vooral plezieriger overdracht van kennis en ervaring.
Voor de pilot gebruik ik nog maar een fractie van de mogelijkheden van blended learning, maar ik ben heel enthousiast en blijf de cursus doorontwikkelen. Want deze manier van lesgeven is voor mij de toekomst voor al mijn cursussen.
Eric Rensen van BraintainEr adviseert organisaties waarvoor techniek belangrijk is. Hij is gespecialiseerd in onderhoudsmanagement, asset management en productiviteitsverhoging.
