ENGINEERINGNET -- De laatste jaren is het insectenbestand significant gedaald. Uit onderzoek van de Universiteit Utrecht blijkt dat er een correlatie is tussen het superinsecticide imidacloprid en de afname van de insectenrijkdom in het oppervlaktewater.
Wetenschappers luiden de internationale noodklok: “Met een strengere norm alleen komen we er niet. Dit insecticide is zo schadelijk en blijft zo lang in het milieu dat alleen een internationaal verbod nog soelaas kan brengen dixit Jeroen van der Sluijs, docent Nieuwe Risico's aan de Universiteit Utrecht.
Imidacloprid is het meest gebruikte insecticide ter wereld. Er wordt jaarlijks 20.000 ton geproduceerd en verspreid over het land om plaaginsecten en insecten die plantenziekten overbrengen in de landbouw of in de achtertuin te bestrijden.
Het middel wordt echter op zo’n grote schaal gebruikt, spoelt gemakkelijk uit en het is zo giftig en breed werkend dat zijn dodelijke uitwerking niet beperkt blijft tot de plaaginsecten in akker of achtertuin.
Onderzoek van het Copernicus Institute of Sustainable Development van de Universiteit Utrecht brengt aan het licht dat het gebruik van imidacloprid zeer negatieve impact heeft op de insectenrijkdom en andere ongewervelde diertjes in en om het oppervlaktewater.
Zo hebben de onderzoekers de resultaten vergelijken van twee jaar onderzoek Hierin stelden ze vast dat er een sterk verband is tussen de normoverschrijding van imidacloprid in het oppervlaktewater en de verminderde aanwezigheid van aquatische insecten zoals libellen, waterjuffers, eendagsvliegen, vedermugjes, tweevleugelige insecten en van slakjes en schaaldiertjes.
Tot hun verbazing vonden ze dat er één soortgroep is die voordeel lijkt te hebben van het gif: hoe meer imidacloprid hoe meer watermijten er blijken te zijn.
Ook in de rest van Europa, de VS en Japan wordt ingezien dat de negatieve gevolgen van o.a. imidacloprid groot zijn en is er een beleidsdebat gaande over het mogelijk verbieden van neonicotiniode-insecticiden.
(LVD)
